Bir Kadın, Bir Gökyüzü ve Yeniden Başlayan Bir Hikâye

Yeniden merhaba…

Bir süredir gökyüzünü okumuyor, size ondan mesaj verniyorum. Açıkçası, çok özledim. Gökyüzüne bakmadığım bu zamanda, zihnimin ve kalbimin bana neler fısıldadığını dinledim. Anladım ki; bazen sessizlik de bir yolculuktur bazen gereklidir. Ve yine eminim ki bu hikayemi her okuyan kadın kendi yolculuğuna benzer bir renk bulacak.

Bu geri dönüş, sadece yazıya değil, aslında kendime de.

Kimdim ?

Kim oldum?

Kim olmalıyım?

Ve tabiki hepimizin kendimize sormamiz gerektiği soru, bu hayattaki misyonum ne ?

Yaradanın verdiği, vermediği ne var ise bunların üstesinden gelebiliyor muyum ?

Ruhsal uyanışımın bir sıçrayışı olduğunu fark etmeye başladım.

Çünkü sorular, sorular ve sadece sessizlik.

Biliyordum ki gökyüzü sadece yıldızlardan ibaret değil; bizi yansıtan bir ayna adeta. Yüce Rabbim' in bize BEN BURDAYIM deme şeklinin resmi GÖKYÜZÜ.

Venüs, her kadının kalbinde sevgiye açılan kapıyı temsil ederken; Ay, kırılgan yanlarımızı, bazen sakladığımız, bazen haykırdığımız duygularımızı gösterir. Ve biz kadınlar, tıpkı Ay gibi, bazen dolunay gibi parlayıp bazen incecik bir hilale dönüşürüz. Bazen kayboluruz ama ordayızdır. Ve her halimizde, varlığımızın ışığını taşırız.

Ay gibidir KADIN.Onsuz DÜNYA olmaz.

Bu uyanışım, gökyüzündeki bir transit ile başladı tabiiki.

Anka kuşu derim ben ona, onunla da iliskilidir zaten. Plüton tüm heybeti ile Tepe noktama yerlesri önce.

Sonra Satürn ve Neptün Koç burcunda 12.evimde kavuştu. Ki benim bütün kişisel gezegenlerim 12. Evimdedir natal haritamda. Bilenler etkisini zaten şimdiden anladı bile.

Bazen Satürn’ün ağır adımları bize sabrı öğretir, bazen Jüpiter’in umut dolu ışığı yeniden genişlememizi.

Ben de iki ay boyunca kendi içimdeki ( 12.ev) Satürn’le oturdum, sustum, ama çok sustum, korktum, kaygılandım, durdum ve düşündüm.

Sonra Jüpiter gibi yeniden umut ektim ruhuma. Sen Balık burcusun, yönetici gezegenin en sevdiği yerlerden birinde. ( Jüpiter Yengeç) Unutma, yukarıda ne varsa aşağıda o var kızım kalk dedim.

Kalabalıkların içinde yalnızlığın tadına varıyorum artık. Olan biten bir çok şeye ' he deyip' geçiyorum. Çabasızlaşmıştım artık. Geceyi gündüz yapanı hiç unutmadım çünkü.

İşte asıl dönüş burada başladı. Çünkü yalnızlık bana, kendi gökyüzümün haritasını yeniden çizmeyi öğretti. Bu harita, sadece gezegenlerden değil, yaşanmışlıklarımın izlerinden oluşuyordu.

Şimdi, yeniden başladım. Gökyüzünü okuyarak, yazıya dökerek ve her satırda, her kadının rengine dokunarak.

Çünkü biz, bazen düşeriz ama her seferinde yeniden doğarız. Tıpkı Güneş’in her sabah doğduğu gibi.

Ve şimdi sana soruyorum sevgili okurum; senin gökyüzünde şu an hangi gezegen uyanışa çağırıyor?Eğer bu sorunun cevabını birlikte keşfetmek istersen,

💫 şimdi bir astrolojik danışmanlık seansı için Idealand App üzerinden randevunu oluştur.

Çünkü senin de gökyüzünde bir ışık yanıyor olabilir… ve ben onu seninle birlikte okumak için buradayım.

Sevgiyle kal

Hoş Kal

Mine Cürmen