Mutluluk Hep Bir Sonraki Durağa Mı Bağlı?

Hepimiz hayatımızın bir noktasında şöyle düşündük:“

“Biraz daha para kazanayım, o zaman gerçekten mutlu olacağım.”

“Önce şu kiloları vereyim, sonra kendimi sevmeye başlayacağım.”

“Hayatımın aşkıyla tanışayım, işte o zaman huzurlu olacağım.”

“İyi bir iş bulayım, sonra hayatım düzene girer…”

Hayatımız boyunca mutluluğu hep bir sonraki adıma bağlıyoruz. Sanki şu an olduğumuz yer eksik, yetersiz, tamamlanmamış gibi. Sanki mutlu olmak için önce bazı aşamalardan geçmek, bazı koşulları sağlamak zorundaymışız gibi hissediyoruz. Daha iyi olmak için önce bir şeyleri “hak etmek” gerekiyormuş gibi hissediyoruz.

Ama sence de garip değil mi? Çocukken büyümeyi bekledik. Büyüyünce iyi bir işe girmeyi bekledik. İyi bir işe girince daha fazla para kazanmayı bekledik. Daha fazla para kazanınca hâlâ bir şeyler eksik hissettik…

İşte buna “Ertelenmiş Mutluluk Yanılgısı” deniyor. İnsan, mutluluğunu sürekli gelecekte bir hedefe bağlar. Ama o hedefe ulaştığında, düşündüğü kadar mutlu olmaz. Çünkü beyin “Hedonik Adaptasyon”sürecine girer. Yani, kısa bir mutluluk hissinden sonra hızla yeni bir “eksiklik” yaratır. Ve böylece, hep bir şeylerin tamamlanmasını bekleyerek yaşarız.

İnsan beyni her şeye alışır. Yeni bir eve taşınırsın, birkaç hafta içinde sıradanlaşır. Hayalini kurduğun arabayı alırsın, birkaç ay sonra onun heyecanı geçer. Daha iyi bir vücuda sahip olursun ama kısa süre sonra “Acaba biraz daha mı zayıflasam?” diye düşünmeye başlarsın. Ve böylece mutluluğu hep bir adım ileride sanarak, gerçek anı kaçırırsın. Çünkü zihin hep daha fazlasını isteyecek.

Peki ya şimdi? Şu an yaşadığın hayat, tam da bir zamanlar hayalini kurduğun şey olabilir mi? Ama sen, yine bir sonrakini beklediğin için farkında bile değil misin? Belki de mutluluk, ulaşman gereken bir yer değil, zaten içinde bulunduğun anın ta kendisidir. Ama sen hep biraz daha ileride aradığın için onu göremiyorsundur. Şimdi kendine şunu sor: Mutluluk gerçekten ileride mi? Yoksa sen onu hep bir ileri tarihe mi erteliyorsun? Ve belki de en önemli soru şu: O beklediğin gelecek gerçekten gelecek mi? Buna nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?

Peki, ne yapmalı?

Öncelikle şunu söyleyeyim, mutluluk bir varış noktası değil. Mutluluk, yolun kendisi. Ve ben bunu sadece bir psikolog olarak değil, bir insan olarak da söylüyorum. Hayatın küçük anlarını fark etmeden, hep ileride bir mutluluk hayaliyle yaşarsan, aslında yaşamayı erteliyorsun. Biraz kendine şunu sorabilirsin: “Ben mutluluğu hep bir sonraki durağa mı bağlıyorum?” Eğer cevabın evetse, belki de bu düşünceyi sorgulamanın zamanı gelmiştir.

Şu an içinde bulunduğun hayata bir dış gözle bak. Bundan 5 yıl önceki halin, şu an olduğun yerde olmayı hayal etmiş olabilir mi? Peki, şu an mutlu musun? Yoksa yine bir şeyleri tamamlamayı mı bekliyorsun?

Hayatın “o gün” geldiğinde mükemmel olacağını düşünerek yaşama. Çünkü o günün gelip gelmeyeceğini bilmiyorsun. O yüzden mutluluğu hep gelecekte sanarak beklemek yerine, belki de onu burada, şu anda aramaya başlamalısın .Ve belki de şimdi, bugünü yaşamaya başlama zamanıdır…

Sevgilerimle